"Szukam partnerki na wesele" to zdanie, które Marek wpisał w internetowej wyszukiwarce w czerwcu 2013 roku. Gdyby ktoś wtedy powiedział mu, jak zakończy się ta historia, nigdy by w to nie uwierzył. Marek rozstał się ze swoją wieloletnią partnerką na początku 2013 roku. To ona go zostawiła, twierdząc, że ich uczucie po prostu się wypaliło. Dla Marka było to traumatyczne przeżycie – kochał Monikę, chciał jej się oświadczyć za kilka miesięcy, planował ślub i gromadkę dzieci. Rozstanie nie tylko go zaskoczyło, ale też wpędziło w głęboką depresję. Marek zaszył się w domu, zaczął pić, coraz gorzej radził sobie w pracy. Dopiero po trzech miesiącach od odejścia Moniki spojrzał na siebie w lustrze i stwierdził, że potrzebuje pomocy. Zaczął chodzić na terapię i pomału wychodzić do ludzi. "Szukam partnerki na wesele" – to zmieniło moje życie Gdy otrzymał zaproszenie na wesele swojej kuzynki z dopiskiem "z osobą towarzyszącą", demony przeszłości wróciły. Znów poczuł dojmującą samotność, żal i niechęć do życia. Terapeuta pomógł mu uporać się z tym uczuciem i poradził, by nie rezygnował z rodzinnej imprezy. Marek zaczął rozważać taką możliwość, zwłaszcza, że bardzo lubił swoją kuzynkę, jednak myśl o pójściu na przyjęcie bez kobiety u boku była nieznośna. Zawsze to miejsce zajmowała Monika. Teraz nie tylko nie umiałby się odnaleźć na imprezie, ale jeszcze musiałby odpowiadać na pytania rodziny, dlaczego przyszedł sam. Kolega doradził mu, by poszukał partnerki na wesele w internecie. Przyznał, że sam często tak robi i zwykle dobrze się bawi w towarzystwie praktycznie obcych kobiet. Marek postanowił zrobić to samo. - To brzmi śmiesznie, ale dla mnie to zdanie zawsze będzie miało w sobie magię – mówi Marek. - Ma dla mnie takie samo znaczenie jak dla wielu par "nasza piosenka" czy "nasze miejsce". Wszystko zaczęło się właśnie od niego i do dziś dziękuję "sile wyższej" za to, że użyłem wyszukiwarki. Naprawdę! Po wpisaniu hasła do wyszukiwarki, Marek trafił na stronę z ogłoszeniami dla samotnych. Nie znalazł tam żadnej interesującej oferty, więc sam umieścił na portalu swój anons. Wieczorem tego samego dnia czekała na niego wiadomość. "Chętnie pójdę z Tobą na wesele. Dobrze tańczysz?" - brzmiała treść wiadomości. Marek odpisał. Szybko ustalił, że Ania jest o dwa lata młodsza, mieszka w tej samej dzielnicy miasta co on i jest sama od roku. Wkrótce okazało się, że mają podobne zainteresowania, lubią te same filmy, kochają góry i muzykę jazzową. Nie wyobrażają sobie picia kawy z mlekiem lub cukrem, a rozpuszczalna to jedna wielka pomyłka. Marek i Ania rozmawiali ze sobą cały czas, najpierw tylko mailowo, ale szybko zaczęli do siebie dzwonić, opowiadać o tym, jak minął dzień, jak się czują, co ich trapi. Gdy spotkali się na kawie, wiedzieli już, że robi się poważnie. Nie mogli się ze sobą nagadać i świetnie się czuli w swoim towarzystwie. Do wesela... Zanim nadszedł dzień ślubu kuzynki, Marek i Ania byli już parą. Minęło dwa i pół roku, a oni nadal są ze sobą szczęśliwi. Kilka miesięcy temu Ania wprowadziła się do mieszkania Marka. Adoptowali też wspólnie psa ze schroniska. We wrześniu odbyły się zaręczyny, a ślub został zaplanowany na sierpień przyszłego roku. Choć brzmi to nieprawdopodobnie, historia Marka i Ani wcale nie jest niezwykła. Podobne przypadki mają miejsce całkiem często. Osoby szukające partnera na wesele, do tańca czy do pieszych wycieczek, czasem odkrywają, że właśnie spotkali swoją drugą połówkę. I mają szansę na szczęście. Źródło: